Rock Slide State Park

Vandaag zijn we naar de Rock Slide State Park geweest. Dit is een park met natuurlijke glijbanen. Toen we aankwamen bij het water moesten we een plekje zoeken waar we onze handdoeken neer gingen leggen, er is geen ligweide ofzo dus je ligt gewoon op de stenen. We dachten dat het leuk was om aan de andere kant van het riviertje te gaan liggen omdat het daar een stuk rustiger was. dus wij voorzichtig naar de overkant want de stenen in het water zaten onder het alg en waren behoorlijk glad. Wij dachten slim te zijn door onze slippers uit te doen, want we hebben dan meer grip dachten we. Halverwege het riviertje dat op deze plek niet heel diep was gleed ik natuurlijk uit, vol op me knieën waardoor me broek en shirt zeiknat waren (gelukkig was de val niet zo hard dus het deed geen pijn aan mijn knieën). Vervolgens hebben we voor Dave een wat rustiger plekje gezocht waar hij kon oversteken, hier was het wel een stuk dieper dus dachten we als ik het water in ga kan ik zijn tas aanpakken zodat hij voorzichtig naar de overkant kan lopen en er op kan klimmen om de tas weer over te nemen. Dit ging gelukkig allemaal goed. Aan het einde van de dag kwamen we er natuurlijk achter dat we weer eens de moeilijkste weg hadden genomen want ja waarom makkelijk doen als het ook moeilijk kan. We konden heel het stuk uitlopen en aan het einde was een soort vlonder/bruggetje waar je kon oversteken.

Toen we eindelijk aan de overkant waren door het ijskoude water besloten we om een stuk veder te gaan lopen om te kijken wat daar was. Dit keer besloten we om onze slippers aan te houden en wat een verassing we hadden veel meer grip op die slijmerige rotsen. onderweg kwamen we een aantal visjes en hagedisjes tegen, uiteraard schrok ik van die kleine hagedisjes. Na een stuk te hebben gewandeld over de kant en deels door het water waren we op een stuk gekomen waar we niet veder konden en besloten om terug te lopen en te gaan glijden. De glijbanen waren erg leuk maar ook wel een beetje pijnlijk. waardoor ik nu op mijn zij een soort van schaafwond heb. Wat zo leuk was aan het glijden is dat het ene stuk ondiep was en het andere opeens weer een stuk dieper.